Wednesday 12 September 2018

अनूक्तम्-१० तृष्णा

तृष्णा

    कश्चन वणिग् आसीत्। सः भारवाहकयाने तण्डुलप्रसेवान् नीत्वा गच्छति स्म। कश्चन प्रसेवः स्खलित्वा अपतत्। केचन पिपीलकाः आगत्य १०-२० धान्यकणिकानि अहरन्। केचन मूषकाः मुष्टिमितं खादित्वा अगच्छन्। केचन पक्षिणः आगत्य किञ्चित् धान्यं भक्षयित्वा अडयन्त। केचित् गावः समागताः, द्वित्रि-किलो(kilogram)मितं खादित्वा निरगच्छन्। कश्चन मनुष्यः आगत्य पूर्णं प्रसेवमेव स्वीकृत्य निरगच्छत्।
    अन्ये प्राणिनः उदरपोषणातुराः जीवन्ति, किन्तु मनुष्यः तृष्णातुरः जीवति। अतः तस्य सर्वमस्ति, तथापि सः सदा दुःखितो भवति।
    आवश्यकतापूर्तौ इच्छां निरोधयन्तु। अन्यथा सा अनियन्त्रिता संवर्धन्ती, दुःखकारणं भविष्यति।✍🏻
(वाट्साप्-तः प्राप्तस्य लेखस्य संस्कृतानुवादः)

------------------------- తృష్ణ 
ఒక వ్యాపారి ఉండేవాడు. అతను ఒక లారీలో బియ్యం బస్తాలు తీసుకుని వెళుతున్నాడు. ఒక బస్తా జారి కింద పడిపోయింది. కొన్ని చీమలు వచ్చినాయి. 10-20 గింజలు తీసుకొని వెళ్ళిపోయాయి- కొన్ని ఎలకలు వచ్చాయి. అవి 50-100 గ్రాములు తిన్నాయి. వెళ్లిపోయాయి. కొన్ని పక్షులు వచ్చాయి. అవి కూడా కొన్ని గింజలు తిని వెళ్ళిపోయాయి. కొన్ని ఆవులు వచ్చి రెండు మూడు కిలోలు తిని వెళ్ళిపోయాయి. ఒక మనిషి వచ్చాడు. అతడు మాత్రం మొత్తం బస్తా తానే తీసుకుని వెళ్ళిపోయాడు.
    ఇతర ప్రాణులు పొట్టకోసం బ్రతుకుతాయి. మనిషి మాత్రం తృష్ణా పీడితుడై బతుకుతాడు. అందువల్ల అతడి వద్ద అన్నీ ఉన్నా అందరికంటే ఎక్కువ బాధ పడుతూ ఉంటాడు. అవసరం దాటిన తర్వాత కోరికను ఆపండి. లేదంటే అది నియంత్రణ లేకుండా పెరిగిపోతూనే ఉంటుంది. తరువాత దుఃఖానికి కారణం అవుతుంది.

[వాట్సాప్ లో వచ్చిన ఓ హిందీ లేఖకు తెలుగు అనువాదం]
-------------------------
तृष्णा

     एक व्यापारी था, वह ट्रक में चावल के बोरे लिए जा रहा था। एक बोरा खिसक कर गिर गया। कुछ चीटियां आयीं 10-20 दाने ले गयीं, कुछ चूहे आये 100-50 ग्राम खाये और चले गये, कुछ पक्षी आये थोड़ा खाकर उड़ गये, कुछ गायें आयीं 2-3 किलो खाकर चली गयीं, एक मनुष्य आया और वह पूरा बोरा ही उठा ले गया।
        अन्य प्राणी पेट के लिए जीते हैं, लेकिन मनुष्य तृष्णा में जीता है। इसीलिए इसके पास सब कुछ होते हुए भी यह सर्वाधिक दुखी है।
        आवश्यकता के बाद इच्छा को रोकें, अन्यथा यह अनियंत्रित बढ़ती ही जायेगी, और दुख का कारण बनेगी।✍🏻
(--अग्रेषित)

No comments:

Post a Comment