अनूक्तम्-३३ मम हस्तं सद्गुरुः धरति 🤝
(अनुवादलेखः)
कदाचित् कश्चित् साधुः
स्वशिष्येण सह कुटीरं प्रति गच्छति स्म। अकस्मात् महान् वृष्टिपातः आरब्धः। नद्यां
जलम् अवर्धत। प्रतिनिवर्तनमार्ग एक एवासीत्। सः लघुसेतुः अपि वारिणि निमग्नः
आसीत्।
गुरुः शिष्यमुवाच--
तूर्णं मम पाणिं गृहाण। पारं यावः, परं शिष्यः करं न समधरत्।
गुरुणा वारं वारं उक्तेऽपि सः तथा न चकार। ततः गुरुरेव शिष्यबाहुं गृहीत्वा कर्षन्
नद्याः पारम् आनयत्। अवदच्च-- अहं कियद्वारम् अगदम्, मम करम्
आदेहीति। कुतस्त्वं मे हस्तं नाभरः?
तदा शिष्योऽब्रवीत्- हे
मम गुरुदेव, अहं शक्तिहीनः, दुर्बलश्च।
मयि मम विश्वासो न। यदि अहं ते हस्तं आदधामि, तर्हि
उत्सृजेयम्। किन्तु मम त्वयि पूर्णः विश्वासः। यदि त्वं आददासि, कदापि न त्यक्ष्यसीति। अतः अहं ते हस्तं नाधरम्।
-यदि गुरुः सकृत् करम्
आदधाति तर्हि गम्यं नीत्वा एव त्यजति॥
--उषाराणी सङ्का
----------------------
నా చేతిని సద్గురువు
పట్టుకున్నాడు 🤝
ఒకసారి ఒక సాధువు తన
శిష్యుడితో కలిసి తన కుటీరానికి తిరిగి వెళుతున్నాడు. ఒక్కసారిగా బాగా వర్షం
కురిసింది. నదిలో నీరు (మట్టం) పెరిగింది. తిరిగి వెళ్ళటానికి ఒకే మార్గం ఉన్నది.
ఆ ఒక చిన్న వంతెన కూడా నీటిలో మునిగింది. గురువు శిష్యుడితో- “నీవు నా చేతిని పట్టుకో. దాటుదాము." అన్నాడు. కానీ
శిష్యుడు పట్టుకోలేదు. గురువు మాటిమాటికీ చెప్పినా శిష్యుడు ఆ విధంగా చేయలేదు.
అప్పుడు గురువే శిష్యుని చేతిని పట్టుకుని లాగుతూ నదిని ఆవలికి తీసుకొని వెళ్ళాడు.
గురువు - “నా చేతిని పట్టుకోమని ఎన్నిసార్లు చెప్పాను! ఎందుకు
పట్టుకోలేదు నువ్వు?” అని అన్నాడు. అప్పుడు
శిష్యుడు- “ఓ గురుదేవా, నేను శక్తిహీనుడిని. దుర్బలుడిని. నాపై నాకు విశ్వాసం లేదు.
ఒకవేళ నేను నీ చేతిని పట్టుకుంటే వదిలేసేవాడిని. కానీ నాకు నీ పై పూర్తి విశ్వాసం
ఉంది. నీవు పట్టుకుంటే ఎప్పుడూ వదిలిపెట్టవు. అందువల్లే నేను నీ చేతిని
పట్టుకోలేదు.” అన్నాడు.
గురువు ఒకసారి చేతిని
పట్టుకుంటే గమ్యాన్ని చేరిన తర్వాత వదిలిపెడతాడు.
[వాట్సాప్ లో వచ్చిన ఓ హిందీ సందేశానికి తెలుగు అనువాదం]
----------------------
मेरे सतगुरू ने पकड़ी बाँह 🤝
एक बार एक सन्त अपने
शिष्य के साथ अपनी कुटिया में लौट रहे थे ! अचानक वर्षा अधिक हो गई और नदी में
पानी बढ़ गया, और लौटने का रास्ता एक ही था जो संक्डा सा पुल
था, वह भी पानी में डूबा था।
गुरु ने शिष्य से कहा-
कि जल्दी से मेरा हाथ पकड़ो हम पार कर लेंगे। पर शिष्य ने हाथ नहीं पकड़ा, जब गुरूजी के बार-बार कहने से भी शिष्य नहीं माना तो गुरु ने हाथ पकड़ा और
खींचकर नदी के पार ले गए और बोले -- मैं इतनी देर से बोल रहा हूँ मेरा हाथ पकड़ लो।
तो हाथ क्यों नहीं पकड़ा ?
इस पर शिष्य ने उत्तर
दिया- कि मेरे गुरुवर, मैं बहुत ही कमज़ोर और दुर्बल हूँ।
मुझे खुद पर भरोसा नहीं था। यदि मैं हाथ पकड़ता, तो छोड़ सकता
था। लेकिन मुझे आप पर पूरा भरोसा था, कि यदि आपने हाथ पकड़ा
तो कभी नहीं छोड़ोगे, इसलिए मैंने हाथ नहीं पकड़ा था ।
-यदि गुरु ने एक बार
हाथ पकड़ लिया तो लक्ष्यस्थान पर ले जाकर ही छोडेंगे ॥
No comments:
Post a Comment